جمعه 3 مهر 1388 مسیر تعیین شده کوه عظیمیه بود که تا منطقه کورجین بیشتر محقق نشد اما در عوض انرژی باقی مونده بهونه ای شد که یکم هیجان رو به برنامه تزریق کنیم: رفتن از داخل دره تا صخره علی ...
اگر بگم بیشتر مسیر دوچرخه رو کول ما بود همچین بیراه هم نگفتم. ولی در عوض خستگی که نصیبمون میشد کلی لذت و هیجان بود ...
لذت رسیدن به هدف وقتی با یه آب گوارا همراه باشه هر بدخلقی رو از آدم دور میکنه ;)
هر از گاهی یکم هیجان لازمه تا یه تکونی به افکار تلنبار شدت بدی بلکه جرقه های امید هم توش پیدا بشه. (روی صحبت با خودم بود)کلیک روی تصاویر = ابعاد بزرگتر
پستها
۲ نظر:
سلام
بله بله بچه ها تعریف می کردن که چقدر بهتون خوش گذشته. امیدوارم همیشه به هیجان و رکاب (-:
salam
khoobi
khoshi?
khoshhali?
mehraboon tanha khaste?
nashnakhti?
hamooni ke kheili gole
kheili khoshgele
e bebe
nashnakhti?
hamooni ke pedare 2charkhasho dar miare
hamooni ke vaghti az posht miad charagh charagh seda mide
ahaaaaaaaaaaaaaa
begooooooo dige
alireza
aha
chera mano link nakardi?
haaaaaaaaaaaa?
link kon zood!!!
albate khaheshan
bye
ارسال یک نظر