جمعه 6 شهریور 1388 ، حرکت از روستای برسر. 6 صبح از خواب پا شدیم و بعد از صرف صبحانه حرکت رو شروع کردیم ابتدای مسیر سرازیری و آسفالته بود ولی بعد از طی مسافتی کوتاه سربالایی و جاده خاکی شروع شد تا خود مقصد که همش سربالایی بود.
در حین مسیر از چند روستا هم رد شدیم که اسامیشو به خاطر ندارم ولی واقعا برای ماها که دور از طبیعتیم مکاهنهای زیبایی بودن. با دیدن افراد بومی اولین فکری که به ذهنم خطور میکنه اینه که واقعا اینها چقدر قدرت و اختیار ، انتخاب نوع زندگی و شغلشونو داشتنو دارن ؟ واقعا زندگی محدودی دارن، ولی کی میدونه کدوممون خوشبخت تریم ؟
مسیر پر پیچ و خم و بعضا با شیبهای تند همراه بود که برای منه تازه کار طاقت فرسا بود خصوصا که اکثر طول مسیر سربالایی بود
ولی آب و هوای فوق العاده و محیط دلنشین ، مسیر رو هموار تر نشون میداد.
رفته رفته وارد مه شدیم و هیجان رکاب زنی و لذت بردن از مسیر چندین برابر شد. ووو واقعا فوق العاده بود. خنکی و رطوبت مه که پوست آدمو نوازش میده ... ضمن اینکه مناظر چشم نوازی رو هم خلق میکنه.
برای دیدن تصویر در ابعاد بزرگتر روی آنها کلیک کنید.
در حین مسیر از چند روستا هم رد شدیم که اسامیشو به خاطر ندارم ولی واقعا برای ماها که دور از طبیعتیم مکاهنهای زیبایی بودن. با دیدن افراد بومی اولین فکری که به ذهنم خطور میکنه اینه که واقعا اینها چقدر قدرت و اختیار ، انتخاب نوع زندگی و شغلشونو داشتنو دارن ؟ واقعا زندگی محدودی دارن، ولی کی میدونه کدوممون خوشبخت تریم ؟
مسیر پر پیچ و خم و بعضا با شیبهای تند همراه بود که برای منه تازه کار طاقت فرسا بود خصوصا که اکثر طول مسیر سربالایی بود
ولی آب و هوای فوق العاده و محیط دلنشین ، مسیر رو هموار تر نشون میداد.
رفته رفته وارد مه شدیم و هیجان رکاب زنی و لذت بردن از مسیر چندین برابر شد. ووو واقعا فوق العاده بود. خنکی و رطوبت مه که پوست آدمو نوازش میده ... ضمن اینکه مناظر چشم نوازی رو هم خلق میکنه.
برای دیدن تصویر در ابعاد بزرگتر روی آنها کلیک کنید.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر